En opeens was daar een pandemie. Schrikken voor iedereen. Wat? Binnenblijven, geen handen meer
geven, veel mensen niet meer naar het werk? Maar ook; geen knuffel meer?
Woh, dat worden nare, lastige tijden!
Natascha mag ook niet meer naar Zorg- Los van haar woonvorm.
Dat wordt echt heel moeilijk.
Gelukkig slaat ze zich er goed doorheen. En in dit geval, lang leve de computer!
Wat fijn dat Zorg-Los met veel regels wel is open gebleven.
Wat fijn dat veel cliënten wel gewoon konden komen.
Ik zelf heb deze periode als heel erg lastig. Ik zit in de risicogroep en moest dus ook veel binnen zijn. Paar keer per week videobellen met de kleinkinderen, lezen puzzelen. Maar ook weleens een schop tegen de deur gegeven uit onmacht. Het besef van de vele doden, de zieken en de harde werkers. Ik vond het heel emotioneel. Gelukkig gaat het nu beter in Nederland.
Natascha en ik zien ernaar uit dat hopelijk 15 juni alles weer redelijk normaal wordt.
Tuurlijk met de nu geldende regels.
Ik hoop iedereen snel weer te zien!
En datzelfde geldt natuurlijk ook voor Natascha
Joke Smit (moeder van Natascha)